woensdag 11 januari 2012

Woensdag

Het ging goed deze week. Vrij goed zelfs. Beter dan ik had verwacht. Iedereen ging terug aan het werk, en er waren wat downs, maar ook wel ups. Gisteren hadden Liesbet en ik nog de slappe lach, toen we foto's van ons weekendje aan zee bekeken. Vorige week leek het nog of we nooit meer zouden kunnen lachen... Ook een tekstje schrijven en adressen verzamelen voor jouw herdenking ging vlotter dan verwacht. Even leek het nog of het toch niet zo moeilijk was als we vorige week hadden gedacht.

Tot vanmiddag. Ik ben vandaag tussen twee interviews door bij je mama geweest, en toen ik thuiskwam, zat je kaartje in de bus. En dan was het er weer, de harde realitycheck. Geen verjaardagskaartje, geen kaartje met zonnige groetjes, geen zomaarkaartje, geen uitnodiging voor een feestje, maar een rouwkaartje. Ik weet niet goed wat ik ermee moet doen. Zet ik het tussen de andere babyborrel- en trouwuitnodigingen op de schouw? Stop ik het weg in een doos? Ik denk dat het mijn eerste echte rouwkaartje is. En het is er dan nog een van jou.

*

4 opmerkingen:

  1. Hoi Elise,

    Ook al weet ik dat het pijn zal doen, toch lees ik al je posts, soms meerdere keren. Ik vind er de woorden die ik zoek, maar zelf aan niemand kan zeggen. Met Tine had ik de jaren na Barnum geen contact meer, maar dat maakte de shock uiteraard niet minder. Net een jaar geleden verloor ik onverwachts mijn nichtje. Ik denk er nog elke dag aan, in deze periode van het jaar nog meer. Januari zal voor ons nooit meer hetzelfde zijn.

    Bedankt voor je woorden. Ze helpen mij en veel andere mensen.

    Dikke knuffel aan jou, Liesbet, Tine Walravens, Ilse,...

    Charlotte x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Merci Charlotte. Fijn om te horen. xx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. vriendin van, kan het me niet voorstellen, mama van kan, het me niet voorstellen, liefje van, kan het me niet voorstellen....enkel het eerste rouwkaartje dat ken ik..zo raar, zoooo raar, een naam die je kent, lijkt niet echt he, de harde realiteit maar ook de mooie herrinneringen, verdriet en geluk zo dicht bijeen, geluk om die persoon die je zo goed hebt gekend, verdriet om wat nooit meer zal zijn, dankbaar om wat is mogen zijn...plots krijgen plaatsen en dingen een weet je nog hier en weet je nog daar betekenis, lieve Elise koester de gedachten aan dit mooie meisje en laat je omringen door al die je lief is. X

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jullie meiden, vriendinnen van Tine, zorg goed voor elkaar. Voor nu en altijd. Er zullen jaren komen dat jullie bezig zijn met andere dingen dan vriendinnenschap, met trouwen en werk en kinderen krijgen. Maar weet - en neem het van mij aan - je zult nooit betere vrienden hebben dan die uit je jeugdjaren. Zorg voor elkaar. Zie elkaar graag. Blijf naar zee gaan.

    BeantwoordenVerwijderen