Het lag op de bodem van onze brievenbus, een beetje verfrommeld onder De Morgen.
We schrijven maandagmorgen, rond een uur of 7.
- (slaperig) Hu, Toon, weet jij iets van 50 euro?
- (slaperig) Nee, wrom?
- Omdat er een briefje van 50 euro in onze brievenbus zit.
- Hu? 50 euro?
- Uhu. 50 euro.
En hierbij verklaar ik het briefje van 50 euro tot hét mysterie van de week. 'Een aanbidder!', riep collega S. 'Of een dement oud vrouwtje!', aldus collega A. Wat het ook zij, vanmorgen zat er in onze brievenbus een opengescheurd envelopje. In de enveloppe een briefje van 50 euro. En bij het briefje van 50 een klein papiertje waarop in een mooi handschrift 'Gelukwensen!' geschreven staat. Geen naam, geen postzegel, geen afzender, niets.
Rest mij maar één vraag: Van wie komt dit? Wij hebben helemaal niets te vieren!
(Ok, ik geef het een week, maar als ik dit weekend nog niets of niemand gehoord heb, dan doe ik er iets leuks mee. Deal?)
Op ons oud adres dan nog...*hinthint* Ik herken precies het geschrift van mijn papa ;-)
BeantwoordenVerwijderenWeet niet of je het ondertussen al gehoord hebt: er was een man die 'onverwachts veel geld had gekregen, meer dan zijn gezin nodig had' en die dan maar briefjes van 50 in mensen hun winkelkar ging steken. In zo'n envelopje...
BeantwoordenVerwijderenMisschien kwam hij dus ook aan de deur?